از قول ائمه اطهار (ع): چند صفت بد است که هر کس یکی از آنها را داشته باشد، هم دنیای بد و ناراحتی خواهد داشت و هم بعد از مرگ جایی جز جهنم ندارد:
1- تکبر، که شش هزار سال عبادت شیطان را نابود کرد و او رانده درگاه خدا و مردم شد.
2- حرص،که آدمهای حریص چیزی جز خواستههای خود نمیبینند. همین حرص سبب شد آدم و حوا را از بهشت بیرون کردند.
3- حسادت، که باعث هر گناه، هر جنایت و هر نافرمانی است. حسادت سبب شد که قابیل برادر خود هابیل را بکشد.
4- خود پسندی و از خود راضی بودن، اینجور اشخاص هیچگونه دوست واقعی ندارند، حتی شیطان هم از اینها بیزار است.
رسول خدا(ص) میفرمایند:
پایههای ایمان واقعی چهار چیز است:
1- خداشناسی صحیح، یعنی قرآن و احکامش، رسول الله (ص) و سنتش.
2- شناسایی نعمتهای خدا، یعنی بدانیم که ما هیچ بودیم و بوسیله قدرت او انسانی کامل و زیبا هستیم.
3- معرفت به احکام دین خدا، یعنی رفتن (برای یادگیری) و آموختن دستورات الهی.
4- دانستن چیزهایی که شخص را از دین و انسانیت بیرون میکند.
چهار سخن از چهار پیغمبر (ع) :
1- حضرت موسی (ع) میفرمایند : هر که از دوست و رفیق بد ببرد، گویا به همه تورات عمل کرده است. یعنی دوست و رفیق بد بسیار خطرناک و ضررآور است.
2- حضرت داود (ع) میفرمایند: هر که از هوسرانیها خودداری کند، چنان است که به تمام زبور عمل کرده است. یعنی هر گمراهی مسببش هوسرانی زشت است.
3- حضرت عیسی (ع) میفرمایند: هر که به قسمت خدایی (روزی خدایی ) راضی باشد، گویا تمام انجیل را به کار بسته است. یعنی یکی از صفات خوب انسانیت، قناعت و راضی بودن در زندگی است.
4- رسول گرامی(ص) میفرمایند: هر که زبانش را نگه دارد، یعنی در موقع گفتار فکر کند و راست و درست بگوید، گویا به همه قرآن عمل کرده است.